จากตัวอย่างเรื่องเทคโนโลยีทำให้คนตกเป็นทาสเครื่องจักรและถูกเครื่องจักรแย่งงานที่วารูฟราคิสกล่าวถึง ไม่สามารถบอกได้เลยว่าการที่คนงานในโรงงานทอผ้าตกงานเพราะมีการนำเครื่องจักรมาใช้ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 นั้นเป็นความผิดของนักประดิษฐ์คนใด เพราะเครื่องจักรเหล่านั้กถูกพัฒนาขึ้นจากความรู้มากมายหลายด้านที่สะสมกันมาตั้งแต่อดีต  ในทำนองเดียวกัน ผู้เขียนเชื่อว่าหากในอนาคต AI จะทำให้คนจำนวนมากต้องตกงาน AI ต้องถูกพัฒนาและนำไปใช้โดยคนมากมายจนไม่สามารถบอกได้ว่าใครคือผู้ประดิษฐ์ AI ที่ทำให้คนตกงาน

ในปัจจุบัน กลไกหนึ่งในสังคมที่อาจจะบอกว่านักประดิษฐ์ที่สร้างเทคโนโลยีที่ส่งผลเสียต่อสังคมคือใครก็คือสิทธิบัตร  แต่การมีสิทธิบัตรก็สร้างเฉพาะประโยชน์ทางการค้าแก่ผู้คิดค้นเทคโนโลยีใหม่ ไม่ได้บีบให้เขาต้องรับผิดชอบกับผลร้ายของสิ่งที่เขาอ้างว่าตนได้คิดค้นขึ้นมา เนื่องจากสิทธิบัตรเป็นการทำให้เจ้าของเทคโนโลยีกลายเป็นผู้ขาย ผู้ใช้กลายเป็นผู้ซื้อ และเทคโนโลยีใหม่เป็นสินค้า  ในการนี้ ผลผลิตจากเทคโนโลยีใหม่กลายเป็นของบุคคล (individual) ซึ่งขัดกับธรรมชาติของเทคโนโลยีที่เป็นของสังคม (communal)  ผู้ขายสามารถบอกได้ว่าตนทำหน้าที่เพียงสร้างสรรค์เทคโนโลยี แต่ตนไม่ได้เกี่ยวข้องกับการนำเทคโนโลยีไปใช้เพราะการนำไปใช้เป็นเรื่อของผู้ซื้อ เพราะฉะนั้นความรับผิดชอบต่อผลเสียของเทคโนโลยีก็ไม่ได้อยู่ในมือตนอยู่ดี

อันที่จริง วิคเตอร์ไม่ได้เป็นคนที่มีจริยธรรมมากเป็นพิเศษถึงขนาดที่ทำให้เขายอมสละชีวิตเพื่อทำลายเจ้าสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายที่เขาประดิษฐ์ขึ้น  แต่เขาคือคนเดียวที่สามารถสร้างสิ่งมีชีวิตขึ้นอีกตน คือความหวังเดียวของเจ้าสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายที่จะมีเพื่อนและหลุดพ้นจากความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย  เมื่อเขาปฏิเสธที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตอีกตน เขาจึงถูกรังควาน  มูลเหตุนี้ชวนให้ผู้เขียนคิดว่า ความเลวร้ายในตัวเจ้าสิ่งมีชีวิตประหลาดเป็นผลมาจากความไม่รู้ของคนในสังคม  หากเขาเลือกที่จะไม่เก็บงำความรู้ใหม่ไว้แต่ผู้เดียว แล้วประกาศให้สังคมรู้ว่าเขาทำอะไรสำเร็จ  เมื่อคนอื่นสามารถประดิษฐ์สิ่งมีชีวิตจากซากศพได้เหมือนเขา เทคโนโลยีของเขากลายเป็นผลผลิตของสังคมอย่างที่มันควรจะเป็น บางทีโศกนาฏกรรมทั้งหลายอาจจะไม่เกิดขึ้น

กลับไปที่คำถาม แล้วมนุษย์จะจัดการกับเทคโนโลยีใหม่ที่ก่อผลเสียร้ายแรงแก่เผ่าพันธุ์ของตนอย่างไร?  เนื่องจากโดยธรรมชาติแล้วการคิดค้นและการใช้งานเทคโนโลยีเป็นเรื่องของของสังคม ผู้เขียนคิดว่าแนวทางจึงไม่น่าจะใช่การเรียกร้องความรับผิดชอบผ่านสิทธิบัตรและตลาดซึ่งขัดกับธรรมชาติของเทคโนโลยี แต่ต้องเป็นการทำให้เทคโนโลยีเป็นของสังคมมากขึ้นและเป็นของบุคคลน้อยลง ไม่ควรมีผู้ใดผูกขาดความเป็นเจ้าของความรู้สำหรับการพัฒนาเทคโนโลยี  ในเดือนมีนาคม 2023 องค์กร Future of Life Institute ได้ออกจดหมายเปิดผนึก “Pause Giant AI Experiments: An Open Letter” เพื่อเรียกร้องให้หยุดการวิจัยระบบ AI ให้ก้าวหน้ากว่า GPT-4 ไว้ชั่วคราว ซึ่งมีคนร่วมลงชื่อแล้วกว่าสามหมื่นคน [5]  นี่คือตัวอย่างหนึ่งที่แสดงว่าสังคมควรรับรู้ความเป็นไปของเทคโนโลยีและสามารถทัดทานได้ ซึ่งน่าจะเป็นแนวทางที่เหมาะสมในการหยุดยั้งไม่ให้โศกนาฏกรรมไม่เกิดขึ้นกับมนุษยชาติเหมือนที่เกิดขึ้นใน แฟรงเกนสไตน์