การเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมเอเปคของไทยในปี 2022 นับเป็นโอกาสสำคัญของไทยในหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นการเรียกความเชื่อมั่นสำหรับการเปิดประเทศอีกครั้งหลังได้รับผลกระทบจากการระบาดของโควิด-19 การกระตุ้นเศรษฐกิจภายในประเทศผ่านการกระจายการจัดประชุมไปยังจังหวัดท่องเที่ยวต่าง ๆ นอกเหนือไปจากกรุงเทพมหานคร ทั้งภูเก็ต เชียงใหม่ และประจวบคีรีขันธ์ รวมทั้งการสร้างภาพลักษณ์ของประเทศที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาที่ยั่งยืนผ่านการผลักดันเป้าหมายกรุงเทพฯ ว่าด้วยเศรษฐกิจ BCG และอาจจะสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการเจรจาทางเศรษฐกิจเวทีอื่น ๆ ได้ เช่น การเจรจา PCA กับสหภาพยุโรปที่ให้ความสำคัญกับปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างมาก แต่ประเด็นสำคัญคือ ในทางปฏิบัติแล้วแผนงาน BCG ของไทยยังไม่มีการปฏิบัติเป็นรูปธรรมนัก นับตั้งแต่การวิจัยของสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.) และการเกิดขึ้นของคณะกรรมการบริหารการพัฒนาเศรษฐกิจชีวภาพ เศรษฐกิจหมุนเวียน และเศรษฐกิจสีเขียวของรัฐบาลไทย (สุภลักษณ์ กาญจนขุนดี, 2022) ดังนั้น ในอนาคตอันใกล้และในทางปฏิบัติแล้ว เราก็อาจยังไม่เห็นผลงานที่เป็นรูปธรรมหรือการปฏิบัติตามวาระ BCG ที่รัฐบาลไทยผลักดัน ซึ่งอาจจะกลับมาบั่นทอนความน่าเชื่อถือของรัฐบาลทั้งปัจจุบันและอนาคตได้  นอกจากนี้ การประชุมเอเปคที่เกิดขึ้นยังมีภาพซ้อนของวาระทางการเมืองภายใต้รัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่ต้องการใช้เวทีการประชุมนานาชาติส่งเสริมภาพลักษณ์ที่ดีของรัฐบาล แต่ในช่วงของการประชุมได้เกิดการปะทะกันระหว่างผู้ชุมนุมที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลกับเจ้าหน้าที่ความมั่นคง มีผู้บาดเจ็บทั้งผู้ชุมนุมและผู้ทำงานสื่อ (วีโอเอ, 2022) ดังนั้น ภาพลักษณ์ของการเป็นเวทีที่เปิดกว้างและเวทีสำหรับการปรึกษาหารือของเอเปคจึงกลายเป็นเวทีสำหรับกลุ่มคนเฉพาะกลุ่ม ซึ่งตัดขาดออกจากประชาชน  นอกจากนี้ ยังตอกย้ำภาพวาระทางการเมืองของรัฐบาลในสายตาผู้เห็นต่างทางการเมืองไปโดยปริยาย และสามารถส่งผลต่อความน่าเชื่อถือของเอเปคในพื้นที่สาธารณะไปด้วยได้

สำหรับเอเปคแล้ว การประชุมครั้งนี้ถือว่าเป็นการจัดประชุมในครั้งนี้เกิดขึ้นท่ามกลางสถานการณ์ที่ตึงเครียดทางภูมิรัฐศาสตร์และเศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นแรงกดดันจากสงครามรัสเซีย-ยูเครน ความตึงเครียดบริเวณช่องแคบไต้หวัน และผลกระทบจากการระบาดของโควิด-19 จนส่งผลให้เกิดความไม่แน่นอนของผู้นำที่จะเข้าร่วมประชุมอยู่ตลอดเวลา รวมทั้งการจัดประชุมก็เกิดขึ้นพร้อม ๆ กับการประชุมของอาเซียนและ G-20 ทำให้เกิดข้อสงสัยว่าเอเปคจะทำอะไร? จะพูดคุยอะไรกัน? และภาพของการหลีกเลี่ยงการพูดคุยเรื่องการเมืองและความมั่นคง แต่เน้นเรื่องเศรษฐกิจมากกว่าที่เกิดขึ้นจากเจ้าภาพจัดการประชุมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้ง 3 ประเทศ ได้แก่ ไทย กัมพูชา และอินโดนีเซีย (James Guild, 2022)  อย่างไรก็ตาม จากการประชุมจะเห็นได้ว่า อย่างน้อยที่ ประชุมของเอเปคก็บรรลุเป้าหมายของตนเองได้ในระดับหนึ่ง คือ การมีแผนงานการพัฒนาที่ควบคู่ไปกับการให้ความสำคัญต่อความยั่งยืนที่เป็นรูปธรรมขึ้น ซึ่งต้องติดตามต่อไปว่าสมาชิกของเอเปคจะสามารถดำเนินการอย่างเป็นรูปธรรมได้อย่างไร และในฐานะ “เวทีที่ปรึกษาหารือ” เรื่องเศรษฐกิจ การค้าและการลงทุนเสรีของเอเปคจะสามารถแนะนำและจูงใจให้สมาชิกเชื่อและปฏิบัติตามแนวทางเศรษฐกิจการค้าเสรีอย่างสมัครใจได้อย่างไร ท่ามกลางการเริ่มแบ่งส่วนของโลกาภิวัตน์  ประเทศต่าง ๆ ซึ่งอาจจะให้ความสำคัญและความเชื่อถือการค้าเสรี เริ่มแบ่งฝั่งฝ่ายและมีความขัดแย้งทางเศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศกันมากขึ้น

ในปี 2023 สหรัฐอเมริกาจะเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมต่อจากประเทศไทยภายใต้หัวข้อ “การสรรค์สร้างอนาคตที่ยืดหยุ่นและยั่งยืนสำหรับทุกคน” (Creating a Resilient and Sustainable Future for All)  สหรัฐอเมริกาแถลงประเด็นสำคัญ ๆ เบื้องต้นที่ตนให้ความสำคัญ เช่น ความยืดหยุ่นของห่วงโซ่อุปทาน การค้าดิจิทัล โอกาสสำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สิ่งแวดล้อมและความยั่งยืน ส่วนประเด็นเกี่ยวกับความมั่นคงทางอาหาร สาธารณสุข การต่อต้านการทุจริต การเปลี่ยนผ่านสู่เศรษฐกิจดิจิทัล การเสริมอำนาจทางเศรษฐกิจของสตรี และการสนับสนุนชุมชนที่ด้อยโอกาสจะอยู่ในวาระการประชุมเช่นกัน โดยมีพื้นฐานจากการเชื่อมโยงถึงกัน ความสร้างสรรค์ และความครอบคลุม (APEC, 2023)  เราต้องติดตามต่อไปว่าการจัดประชุมที่สหรัฐอเมริกาจะเป็นอย่างไร ในเมื่อสหรัฐอเมริกาแตกต่างจากไทยอย่างมาก ทั้งในฐานะของรัฐมหาอำนาจ และรัฐคู่กรณีในความขัดแย้งระหว่างประเทศที่กำลังดำเนินอยู่ในปัจจุบัน